Weekend mototrip #1 Λίμνη Πλαστήρα

Η λίμνη Πλαστήρα βρίσκεται στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδας περίπου 26 χιλιόμετρα δυτικά από την Καρδίτσα. Από την Λάρισα απέχει 80 χιλιόμετρα καθιστώντας την έτσι μια ιδανική απόσταση για βόλτα με δίτροχα. Λίγο εθνική, λίγο επαρχιακός δρόμος με εξαίσιες στροφές και okey άσφαλτο, δεν αργείς να δεις τα φιόρδ της.

Προσεγγίζοντάς την στο βόρειο τμήμα της στα αριστερά σου θα δεις έναν παραλίμνιο δρόμο πρός Μορφοβούνι που τέτοια εποχή λειτουργεί κυρίως ως teleportation gate αφού σε μεταφέρει στην καναδική εξοχή. 5,5km μέχρι το χωριό, αξίζει να περπατηθεί ή να οδηγηθεί. Αλλεπάληλες στροφές και εναλλαγή δρόμου με χωματόδρομο σε οδηγούν σε ένα πολύ στενό κόλπο, όπου ασπρισμένος τον χειμώνα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απο τους νορβηγικούς ομότιμούς του. Έλατα που φτάνουν έως το χείλος της παραλίας είναι μια σπάνια εικόνα για την χώρα μας.

Ξενοδοχεία και airbnb άφθονα γύρω απο την λίμνη ενώ η θέα είναι αναλογική με την τιμή. Δραστηριότητες αρκετές αλλά το περπάτημα με καφέ στο χέρι υπερτέρησε και δικαιωθήκαμε αφού η Ντίβα ενέκρινε την παρέα μας.

 Ο μόνιμα συννεφιασμένος ουρανός χωρίς σημάδια βροχής, η μυρωδιά των πεσμένων φύλλων και το απρόθυμο ξεκίνημα της μηχανής το πρωί δεν αφήνουν περιθώριο για αστειάκια τύπου “71 Αυγούστου”. Aλλά αν είσαι λίγο υπομονέτικός στο βαθύ ηλιοβασίλεμα σε αποζημιώνει…

Παρ όλο που όλοι οι οιωνοί ήταν θετικοί, το ξημέρωμα δεν συνδυάστηκε με την φωτογενέστατη ομίχλη πάνω από την λίμνη. Έτσι φάγαμε τις μπάρες δημητριακών στο παρατηρητήριο της λίμνης ,κοντά στο φράγμα του Νότιου άκρου, αναστενάζοντας και γυρίσαμε. Η μηχανή σίγουρα δεν είχε αντιρρήσεις για τον γυρισμό, αφού ο δασικός χωματόδρομος για να φτάσεις εκεί, σε συνδυασμό με τους 2 επιβάτες δεν είναι και ο ορισμός της καλομεταχείρισης… Παρά την πίκρα του πρωινού ξυπνήματος, παίρνοντας τον δρόμο του γυρισμού, τα χρώματα του ώριμου φθινοπώρου δεν σε αφήνουν να κατσουφιάσεις για πολύ.